اشعار مرا کتاب ها می خوانند
سر تا سر آفتاب ها می خوانند
این روزها سکوت مجامع هنری و انتشارات مختص ادبیات چنان برایمان عادی شده است که شنیدن اخبار خوب از چاپ مجموعه ای درخور موظفمان می کند به زمین و زمان اطلاع دهیم که باد از سمت موافق وزیدن گرفته است؛ خبر چاپ مجموعه ای جدید از زنده یاد سید حسن اجتهادی توسط انتشارات حس هفتم؛ نزدیک به سومین سالگرد درگذشت ایشان بهانه ای شد برای نوشتن این چند سطر.
با وجود تمام مظلومیت ها و محرومیت هایی که هنرمند به واسطه ی گم نام ماندن متحمل می شود و این تنها یک صدا از روایتی است چندصدایی، می توان بی رسانه ماندن هنرمند را اجحاف در حق مخاطب نیز قلمداد کرد چرا که هنرمند از خودش بهره می برد و بر خود می افزاید اما از آن رو که هنر در آن لحظه ی ایجاد پل بین هنرمند و مخاطب، متولد می شود، کم نگفته ایم اگر بی رسانه ماندن هنرمند را کم لطفی در حق هنر و مخاطب هم تلقی کنیم.
گم نام ماندن هنر و هنرمند در زمان حیات پدیده ی تازه ای در تاریخ ادبی کشور ما نیست، با این وجود کم نیستند بزرگانی که از این دیوار عبور کرده اند و نامشان به همت قلم و استواری کلامشان چنان بر تارک بلند حافظه ی ادبی نشسته است که دست هیچ آفتی بدان نخواهد رسید. از خیل این هم قطاران گذشته، حال و آینده دیار ما نیز بی نصیب نمانده و نخواهد ماند.
سید حسن اجتهادی شاعری که منوچهر آتشی زادگاه او، کازرون را به یمن حضورش قونیه ای کوچک نامیده و با سنگ محک اعجاز کلام عیار طلای او را سنجیده است؛ یکی از بزرگان کازرون است که در تاریخ ادبیات ماندگار خواهد شد. در زمان حیات، رسانه و مخاطب از وجودش بهره کافی نبردند و مجموعه ی درخوری از ایشان به چاپ نرسید تا پلی بین او و مخاطب شکل گیرد. هرچند او که جهان را آورده بود در اتاقش دیگر چه می خواست از دنیای بیرون. او هم سفر با هم کیشان خود و هم تراز با هم سفرانش براین مرکب گاه به سرعت رونده گاه آهسته، آمدند، ماندند و گذشتند چرا که خار از زمین و زمان می روید اما آنان از تفکر رویینه تنند.
در این میان آنچه از این عبور، به ما پس از طی هفت خوان دیده نشدن ها، محرومیت ها و … خواهد رسید، آنست که در گذشته ی ادراکی و هنری یک هنرمند سیر کنیم، ببینیم و بشنویم، شاید همین اندک میسر نیز در این وانفسای رکود ادبی دلخوشمان کرده تا رودی که می رود شهدی از عسل در کاممان بچکاند.
سید حسن اجتهادی بالغ بر پنج دهه زیست در فضای ادبی کشور حامل ادراکاتیست که حتی پس از مرگ او نیز در فضای ادبیات و شعر کشور جریان ساز و الهام بخش عمل می کند چرا که شاعر شنیدنیست چه رسد به او که فقط شعر می توانست شکل او باشد.
از خیل مجموعه های سید حسن اجتهادی کتابی تحت عنوان “غزل های جنوبی” در زمان حیات و پس از عزیمتشان نیز دو مجموعه تحت عنوان “بر آب ها و آبی ها “و “با آنچه در زمینه و صحنه است “به زیور چاپ آراسته گردیده و اکنون نیز مجموعه ای دیگر تحت عنوان “اشکال و تصاویر ” که حاوی تجربیات شاعر در تغییر و تلفیق قوالب کلاسیک است به همت انتشارات حس هفتم در اختیار علاقمندان به ادبیات قرار گرفته است.
در آثار شاعر بینش و جهان بینی او به وضوح آشکار است اما از آنجا که به قولی هنر، هر بار که شعری را می خوانیم اتفاق می افتد، بر این باورم که در این روزگار استحاله ی هنر، ظهور مجموعه آثار ماندگار زنده یاد سید حسن اجتهادی، قرنی را که در آن زیست نمود به آیندگان زیباتر نشان خواهد داد.
کلمات اجتهادی در آثارش با رویای شاعر صادقند، آثارش مخاطب را در پهنه ای از حیرت و لذت شناور نگاه می دارد و هر چه بیشتر وامی کاویم او را می بینیم از پوست و گوشت و استخوان که در میان ما زیست می کند، نفس می کشد، شاعر زمان خود است و بر ما هرچه کرده است افزوده است.
مجموعه ی ” اشکال و تصاویر” سید حسن اجتهادی شامل نوآوری های شاعر در قالب، فرم و محتوای شعر کلاسیک است که در ۳۰ وزن متفاوت سروده شده است. این مجموعه با زبانی گاه حماسی، گاه تغزلی و با نزدیک کردن مرزهای عین و ذهن همانگونه که مخاطب را پشت میز نشانده به سفری با اسطوره، شعر و فلسفه خواهد برد. این دفتر شعر، دومین مجموعه از آثار سید حسن اجتهادی است که توسط انتشارات حس هفتم منتشر گردیده و مطمئنا با حمایت اهالی شعر و هنر روند چاپ باقی آثار ایشان ادامه دار خواهد بود.
به قلم محبوبه لطیفیان